100 betoveringen
Ter inspiratie trek ik regelmatig een kaart uit de mooie kaartenset Universele Liefde. Vanochtend was dat betovering. ‘Stop and smell the roses’ was de boodschap. Hoewel ik na de dood van mijn man steeds meer ben gaan ‘vertragen’ en hele bewuste levenskeuzes maak, voel ik ergens ook het verlangen ‘knagen’ om terug te kunnen keren naar de kinderlijke verwondering. Om me door schijnbaar ‘simpele’ dingen helemaal te kunnen laten betoveren. Ik daag mijzelf daarom de komende 100 dagen uit om nog bewuster de dagelijkse liefde en schoonheid die mij omringen te ervaren en deze op mijn Facebook pagina te delen. Ondanks de verwarring in de wereld is de aarde een wonderlijke en betoverende plaats om te zijn.
Een ‘betovering’ moet voor mij aan twee criteria voldoen.
1. Ik voel de sprankeling van de vreugde/verwondering erover ook echt in mijn lichaam…
2. en tegelijkertijd ook de impuls om dat virtueel te willen delen.
Kakafonie
Delen, jezelf laten zien is best een lastig proces. Soms kan ik me overspoeld voelen door de kakafonie aan geluiden op alle sociale media. ‘Alles is er toch al.’ ‘Wie zit er nu op de toevoeging van mijn ‘deuntje’ te wachten? Met die beperkende gedachten word ik gespiegeld in mijn dieper liggende verlangen. Ruimte innemen voor mijn eigen authenticiteit. Moeiteloos jezelf zijn. Mijn passie en het thema waarin ik training en coaching geef.
Angst voor afwijzing
Waarom is ‘jezelf zijn’ toch zo moeilijk? Altijd weer die spannende dans tussen het verlangen om je zachte innerlijke eigen stem te laten horen en/of volgen….en de oerangst voor afwijzing. De angst er niet bij te horen…het oudste gedeelte van onze hersenen, het reptielenbrein, vertaalt het aantal ‘likes’op bijvoorbeeld Facebook volautomatisch in een bevestiging of afwijzing. Of ik heb iets vrolijks gedeeld wat veel mensen leuk vinden…of iets kwetsbaars waarmee ik onbegrip of veroordeling kan ervaren.
Mijn persoonlijkheid houdt juist heel erg van onderzoek, diepgang en kwetsbaarheid…vind dat vaak veel interessanter dan een oppervlakkig lachende foto. Diverse keren wilde ik me al van ‘feestboek’ terugtrekken in de veiligheid van de stilte. ‘Ik hoor hier met mijn perspectief niet thuis.’ dacht ik dan. En ‘Waarom wil je hier toch delen?’
Ja hoor daar waren ze weer…de beperkende overtuigingen! Die hardnekkige stemmetjes die je willen beschermen tegen afwijzing. Die je vriendelijk toch dwingend verzoeken je ‘aan te passen’ aan de geldende norm. Transformatie van negatieve overtuigingen is mijn werk en hobby en dus ging ik maar weer eens gezellig met die kritische stemmetjes ‘in gesprek’.
Zelfacceptatie
Achter mijn eigen ‘betoverende’ uitdaging’ worden spontaan meerdere processen geactiveerd. Steeds gaat het dan over zelfacceptatie. Doe ik mij beter/mooier/leuker voor? Of laat ik zien wat er op dit moment echt in mij leeft? Voor dat laatste mag ik steeds opnieuw beseffen dat ik/jij precies helemaal goed ben(t) zoals ik/je ben(t)..met alle mooie en minder mooie eigenschappen…met elke mooie of lastige emotie. Dan mag je leren voelen dat de kakafonie aan geluid in de wereld juist steeds voller en mooier wordt door de toevoeging van jouw unieke en dus authentieke toon. En daar zit dan misschien wel de grootste levensuitdaging. De moed om jezelf echt laten zien. Je eigen ruimte durven innemen…
Eenvoud
Paradoxaal word mijn aandacht juist steeds vaker naar mooie natuurbeelden getrokken. Druk voederende vogeltjes, kleurige bloemen, de grappige paarden, een angstige hertje, de verkoelende stilte van het bos. Daar hoeft geen tekst meer bij. Dat IS gewoon!
En met dit besef voelt mijn ‘100 betoveringen uitdaging’ nu al als meer dan geslaagd! Als ik ruimte geef aan dat wat er in mij leeft en dus beperkingen los laat…dan kan die nieuwe ruimte gevuld worden door de lichte eenvoud der dingen. Of misschien is het ook wel omgekeerd… als ik mij richt op de eenvoud van het leven, de acceptatie van de werkelijkheid, beperkingen los laat… dan ontstaat er steeds meer ontspanning, tevredenheid en inspiratie. Ik laat het maar ontstaan. Besef steeds meer…niet te ingewikkeld doen…gewoon de ene voet voor de andere…volg je flow-of-interest en de betoverende moeiteloosheid volgt vanzelf!
