Dank voor alles liefste…staat er in je steen gebeiteld…het duurde een hele tijd voordat ik het geschenk van verlies ook echt kon zien, begrijpen en integreren…
‘En als ik dan doodga dan maar in één klap. Je hebt zo weer een ander. Maak er een feest van!’ zei je zomaar op een dag. Twee weken later vloog je op je hardloopschoenen onze werkelijkheid uit… Een hartstilstand…
Zomaar? Nee…niet zomaar…je lichaam fluisterde en schreeuwde al een hele tijd ‘dat het anders moest’.
Wij hadden toen niet het bewustzijn, de moed en het vertrouwen om dat ook écht te doen…om te stoppen met die stressbaan, afstand te doen van materiële zekerheden, om buiten de lijntjes van de verwachtingen te kleuren…Acht jaar en vele uitdagingen later zijn je kinderen en ik de trotse vaandeldragers van jouw (te weinig geleefde) vrijheid….en trilt je boodschap na in elke cel…LEEF….maak er een feest van….LEEF….de vele betoverende kleuren van je hart! Dank voor alles liefste!
